Przywilej lokacyjny dla Małszewka wystawił Konrad v.
Jungingen w 1401 r. Pierwszym właścicielem Małszewka był Piotr Heyne,
który otrzymał 60 włók wokół Jeziora Małszwko i wolne rybołówstwo na jeziorze
Sasek Wielki, w zamian za co był zobowiązany do jednej służby w ciężkiej zbroi.
W pierwszej połowie XVI w. majątek należał do rodziny
Gierlickich. W drugiej połowie tego wieku należał już do Kuchmeisterów. W XVII
w. został podzielony pomiędzy rodziny von Tettaów, von Haubitzów oraz von
Bartelsdorfów. W XVIII w. właścicielem Małszewka był kapitan Haubitz.
W 1900 r. należący do Juliusza v. Queisa majątek w Małszeku
był pod względem obszaru drugi w powiecie szczycieńskim i obejmował 1546 hektarów .
Tablica pamiątkowa Juliusa von Quiesa (dawnego właściciela Małszewka), który zginął w Kamerunie.
Na
początku XX w. majątek przejął pułkownik Erich von Goltz.
Po wojnie utworzono w Małszewku PGR.
Dwór w Małszewku został całkowicie przebudowany i zatracił
wszystkie cechy stylowe. Park mocno zapuszczony, wpisany jest do rejestru zabytków. Najciekawszym, zachowanym obiektem jest spichlerz z początku XX w.
Resztki cmentarza rodowego właścicieli Małszewka znajdują
się niedaleko zachodniego krańca Jeziora Małszewka i drogi Dźwierzuty - Pasym.
Kaplica została po wojnie zniszczona. Według relacji jednego ze starszych
mieszkańców Małszewka szukano w niej i w cynkowych trumnach skarbów. Cegłę
wykorzystano jako wtórny budulec.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz