Na początku lat 70. pracownicy szczycieńskiego Lenpolu domagali się budowy stołówki zakładowej. Do budowy faktycznie doszło — stołówka stanęła przy ulicy Pasymskiej. Po 1989 roku prowadziła ją osoba prywatna. Pamiętam, że jadłem tam z wątrobę wieprzową. Później urządzono w niej sklep meblowy.
Poniżej publikuję treść ciekawego dokumentu związanego z budową tej stołówki. W tamtych czasach była to sprawa na tyle poważna, że musiało się nią zajmować ministerstwo.
Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego RADA ZAKŁADOWA Północnych Zakładów Przemysłu Lniarskiego „Lenpol”
Szczytno, ul. Gnieźnieńska 2, tel. 201
Nr 32/73/71
Do Tow. Ministra Przemysłu Lekkiego
mgr Tadeusza Kunickiego
W WARSZAWIE
7 kwietnia 1971 r.
Rada Zakładowa przy Północnych Zakładach Przemysłu Lniarskiego „Lenpol” w Szczytnie, zwraca się do Obywatela Ministra w następującej sprawie:
Na VI Krajowym Zjeździe Delegatów Związków Zawodowych Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego w kwietniu 1970 roku w Łodzi, został zgłoszony postulat wybudowania przy Zakładzie w Szczytnie stołówki przyzakładowej. Niezależnie od uzasadnienia podanego na Zjeździe, obszerną motywację potrzeby budowy stołówki zawierają pisma skierowane do Dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Lniarskiego przez Rady Zakładową i Robotniczą z dnia 15.02.1971 r. oraz przez Dyrektora P.Z.P.L. „Lenpol” z dnia 26.02.1971 r. W pismach tych zawarto prośby o pomoc Zjednoczenia w budowie stołówki, a w szczególności o przydzielenie niezbędnych środków finansowych. Zjednoczenie Przemysłu Lniarskiego w piśmie z dnia 19 lutego 1971 r. (znak: EP/3233/71) stwierdziło konieczność wybudowania stołówki zgodnie z powyższym pismem Zakładów „Lenpol” i wstawiło tę budowę do swego planu inwestycyjnego na lata 1971–1975. Załoga naszych Zakładów domaga się kategorycznie udostępnienia przez Zakład możliwości otrzymywania gorących posiłków w porze obiadowej, bądź nawet całkowitego wyżywienia dziennego. Przy znacznej odległości Zakładu od miasta, możliwość otrzymania gorących posiłków na terenie Zakładu jest sprawą niezmiernie ważną. Załoga składa się w dużej części z ludzi młodych i samotnych, którzy są zmuszeni do korzystania z usług tutejszych Zakładów Gastronomicznych. W Szczytnie znajduje się jedynie jedna restauracja (doliczająca dodatek turystyczny) i jedna jadłodajnia. Obydwa te Zakłady nie są w stanie obsłużyć potrzeb naszej załogi — zwłaszcza że obiady są w nich wydawane dopiero po godz. 13:00, a II zmiana rozpoczynająca pracę o godz. 14:00 nie może z nich korzystać. Ponadto w lokalach tych prowadzi się wyszynk alkoholu, co wpływa demoralizująco na młodą załogę. Trzeci istniejący lokal – z dancingiem – nie wchodzi w rachubę z powodu wysokich cen.
Powstałe po VII i VIII Plenum KC PZPR zrozumienie dla spraw socjalno-bytowych znajduje silny oddźwięk wśród całej załogi, która sprawę stołówki stawia bardzo zdecydowanie. Wyniki przeprowadzonej ankiety wskazują, że na obiady reflektuje ok. 600 osób, co określa minimum miejsc obiadowych na 200 miejsc. Decyzja o budowie stołówki powinna być podjęta natychmiast, ponieważ na terenie Zakładów pracuje obecnie budowlane przedsiębiorstwo wykonawcze, które wyraziło chęć realizacji tego zadania, pod warunkiem jednak, że zlecenie zostanie wydane niezwłocznie. Przeszkodę stanowi brak środków finansowych. Orientacyjny koszt budowy stołówki wyniesie ok. 2 000 tys. zł. Z tej kwoty 900 tys. zł mogłoby być pokryte z przypadającej na Zakład połowy oszczędności uzyskanych przy budowie przędzalni. Wniosek o przyznanie tej sumy jest w trakcie załatwiania przez Zjednoczenie. Do pokrycia pełnego kosztu brakuje jeszcze 1 100 tys. zł. Zwracamy się do Obywatela Ministra z prośbą o dofinansowanie do wysokości tej sumy, co pozwoli na uruchomienie stołówki na przełomie lat 1972/73. W załączeniu przedkładamy kopię odpowiedniej korespondencji. Prosimy uprzejmie Obywatela Ministra o pozytywne ustosunkowanie się do naszego wniosku i szybkie powiadomienie nas o swej decyzji.
Podpisano:
Przew. Rady Zakładowej: (podpis)
Przew. Związku Zawodowego: (podpis)
Do wiadomości:
Zjednoczony Dyrektor Ob. inż. E. Pytel
Z-cą Przew. ZZZPROiS tow. Wdowiarka – Łódź
Z-cą Okręgu ZZZPROiS – tow. Januszewski – Gdańsk
KP PZPR Szczytno – tow. Tupak
ZUPA „Lenpol” Dyrektor Generalny tow. Wacław Polaron – W/n
Rada Robotnicza „Lenpol” – W/n
Szczytno, ul. Gnieźnieńska 2, tel. 201
Nr 32/73/71
Do Tow. Ministra Przemysłu Lekkiego
mgr Tadeusza Kunickiego
W WARSZAWIE
7 kwietnia 1971 r.
Rada Zakładowa przy Północnych Zakładach Przemysłu Lniarskiego „Lenpol” w Szczytnie, zwraca się do Obywatela Ministra w następującej sprawie:
Na VI Krajowym Zjeździe Delegatów Związków Zawodowych Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego w kwietniu 1970 roku w Łodzi, został zgłoszony postulat wybudowania przy Zakładzie w Szczytnie stołówki przyzakładowej. Niezależnie od uzasadnienia podanego na Zjeździe, obszerną motywację potrzeby budowy stołówki zawierają pisma skierowane do Dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Lniarskiego przez Rady Zakładową i Robotniczą z dnia 15.02.1971 r. oraz przez Dyrektora P.Z.P.L. „Lenpol” z dnia 26.02.1971 r. W pismach tych zawarto prośby o pomoc Zjednoczenia w budowie stołówki, a w szczególności o przydzielenie niezbędnych środków finansowych. Zjednoczenie Przemysłu Lniarskiego w piśmie z dnia 19 lutego 1971 r. (znak: EP/3233/71) stwierdziło konieczność wybudowania stołówki zgodnie z powyższym pismem Zakładów „Lenpol” i wstawiło tę budowę do swego planu inwestycyjnego na lata 1971–1975. Załoga naszych Zakładów domaga się kategorycznie udostępnienia przez Zakład możliwości otrzymywania gorących posiłków w porze obiadowej, bądź nawet całkowitego wyżywienia dziennego. Przy znacznej odległości Zakładu od miasta, możliwość otrzymania gorących posiłków na terenie Zakładu jest sprawą niezmiernie ważną. Załoga składa się w dużej części z ludzi młodych i samotnych, którzy są zmuszeni do korzystania z usług tutejszych Zakładów Gastronomicznych. W Szczytnie znajduje się jedynie jedna restauracja (doliczająca dodatek turystyczny) i jedna jadłodajnia. Obydwa te Zakłady nie są w stanie obsłużyć potrzeb naszej załogi — zwłaszcza że obiady są w nich wydawane dopiero po godz. 13:00, a II zmiana rozpoczynająca pracę o godz. 14:00 nie może z nich korzystać. Ponadto w lokalach tych prowadzi się wyszynk alkoholu, co wpływa demoralizująco na młodą załogę. Trzeci istniejący lokal – z dancingiem – nie wchodzi w rachubę z powodu wysokich cen.
Powstałe po VII i VIII Plenum KC PZPR zrozumienie dla spraw socjalno-bytowych znajduje silny oddźwięk wśród całej załogi, która sprawę stołówki stawia bardzo zdecydowanie. Wyniki przeprowadzonej ankiety wskazują, że na obiady reflektuje ok. 600 osób, co określa minimum miejsc obiadowych na 200 miejsc. Decyzja o budowie stołówki powinna być podjęta natychmiast, ponieważ na terenie Zakładów pracuje obecnie budowlane przedsiębiorstwo wykonawcze, które wyraziło chęć realizacji tego zadania, pod warunkiem jednak, że zlecenie zostanie wydane niezwłocznie. Przeszkodę stanowi brak środków finansowych. Orientacyjny koszt budowy stołówki wyniesie ok. 2 000 tys. zł. Z tej kwoty 900 tys. zł mogłoby być pokryte z przypadającej na Zakład połowy oszczędności uzyskanych przy budowie przędzalni. Wniosek o przyznanie tej sumy jest w trakcie załatwiania przez Zjednoczenie. Do pokrycia pełnego kosztu brakuje jeszcze 1 100 tys. zł. Zwracamy się do Obywatela Ministra z prośbą o dofinansowanie do wysokości tej sumy, co pozwoli na uruchomienie stołówki na przełomie lat 1972/73. W załączeniu przedkładamy kopię odpowiedniej korespondencji. Prosimy uprzejmie Obywatela Ministra o pozytywne ustosunkowanie się do naszego wniosku i szybkie powiadomienie nas o swej decyzji.
Podpisano:
Przew. Rady Zakładowej: (podpis)
Przew. Związku Zawodowego: (podpis)
Do wiadomości:
Zjednoczony Dyrektor Ob. inż. E. Pytel
Z-cą Przew. ZZZPROiS tow. Wdowiarka – Łódź
Z-cą Okręgu ZZZPROiS – tow. Januszewski – Gdańsk
KP PZPR Szczytno – tow. Tupak
ZUPA „Lenpol” Dyrektor Generalny tow. Wacław Polaron – W/n
Rada Robotnicza „Lenpol” – W/n
Pierwsza strona dokumentu dotyczącego budowy stołówki.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Stołówka lenpolowska. Zdjęcia ze zbiorów Zbigniewa Gołdy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz