sobota, 30 sierpnia 2025

Tannenberski lew

31 sierpnia 1924 roku odsłonięto pomnik upamiętniający żołnierzy stacjonującego w Ełku i Giżycku 2. Mazurskiego Pułku Piechoty im. Paula von Hindenburga nr 147. Tego samego dnia wmurowano również kamień węgielny pod główny pomnik bitwy pod Tannenbergiem, który otwarto 27 września 1927 roku. Początkowo pomnik ku czci 147. Pułku planowano ustawić na dziedzińcu pomnika tannenberskiego. Ostatecznie stanął on poza obrębem głównego monumentu. Przedstawiał lwa trzymającego łapę na kuli symbolizującej ziemię, nad którą pieczę sprawowało Cesarstwo Niemieckie. Lew został ustawiony na mierzącym 8 metrów, piramidalnym kamiennym cokole. Autorem pomnika był urodzony w Weronie Michelangelo Pietrobelli. Posąg lwa ma wysokość 2,1 metra i waży około 7 ton. Został wykonany z granitu pozyskanego z kamieniołomu Grund, znajdującego się nieopodal Schmölln. Właściciel kamieniołomu był w trakcie wojny oficerem 147. Pułku.
W latach 1935–1937 pomnik i jego otoczenie zostały przebudowane. Zmieniono także lokalizację lwa oraz przebudowano jego cokół, któremu nadano formę prostopadłościanu. W opisach monumentu można przeczytać, że w latach 50. polscy żołnierze ściągnęli lwa z cokołu przy pomocy dźwigu. Jednak z zachowanych fotografii wynika, że dokonano tego w prostszy sposób. Okazuje się, że żołnierze najpierw weszli na pomnik i wykonali sobie pamiątkowe zdjęcia, a następnie przy pomocy liny ściągnęli lwa na ziemię. Po prawej stronie cokołu rósł krzak, na który rzucono słomę mającą ochronić posąg przed rozbiciem.
Lew trafił do Kętrzyna. Został odnaleziony w latach 70. na terenie koszar Oficerskiej Szkoły Wojsk Ochrony Pogranicza przez odbywającego w Kętrzynie służbę wojskową mieszkańca Olsztynka – Jerzego Wilka. Na początku lat 90. władze Olsztynka podjęły starania o jego powrót do miasta i ostatecznie 7 maja 1993 roku lew stanął na skwerze przed ratuszem.
147. Pułk zapisał się też w historii powiatu szczycieńskiego. Jego żołnierze wchodzili w skład grupy wydzielonej generała Maxa von Schmettaua, która – wraz ze szczycieńskimi strzelcami – 29 sierpnia 1914 roku o godzinie 19. wkroczyła do Wielbarka, domykając kocioł, w którym znalazła się spora część II Armii generała Samsonowa. Żołnierze tego pułku 30 sierpnia wyszli nieopodal leśniczówki za Omulwią w Wielbarku naprzeciw poddającym się i trzymającym białą flagę żołnierzom rosyjskim. W zamieszaniu inni Rosjanie otworzyli ogień do Niemców. Zginął oficer i kilku żołnierzy, jednak po stronie rosyjskiej szybko ponownie pojawiła się biała flaga.

Wmurowanie kamienia węgielnego pod pomnik bitwy pod Tannenbergiem (Tannenberg Denkmal).








Brak komentarzy:

Prześlij komentarz