W trójkącie pomiędzy drogą z Biskupca do Dźwierzut i drogą z Biskupca do Rudzisk stoi odnowiony wysoki krzyż. Krzyż ten został tu ustawiony by upamiętnić ostatnią epidemię cholery, która nawiedziła tę okolicę. Pierwotnie żelazny krzyż był umocowany na 2 metrowym kamiennym cokole. Na podstawie widniał napis: „Od Powjetcza wibaw nas Panje 1862“. Według jednej z relacji był tu również cmentarz choleryczny. Znalazłem też informację, że na cmentarzu cholerycznym pochowano żołnierza rosyjskiego zastrzelonego we Rudziskach w wrześniu 1914 r.
Po powrocie z ucieczki przed armią rosyjską, która pojawiła się tu pod koniec sierpnia 1914 r., mieszkańcy zastali na poddaszu gospody rosyjskiego żołnierza. Wystraszony Rosjanin pomimo próśb nie chciał zejść a zbliżającym się ludziom groził bronią. Poinformowano o tym sołtysa, który w związku z wojną był wyposażony w broń. Jednak sołtys nie czuł się pewnie i zdecydowano się prosić o pomoc żołnierzy z Biskupca. Wkrótce przybyło dwóch żołnierzy, którzy również próbowali Rosjanina namówić do poddania się. Niestety bezskutecznie i ostatecznie żołnierz ten został zastrzelony. Pochowano go za stodołą. Jednak jeszcze w trakcie wojny kazano go jeńcom rosyjskim wykopać i przenieść na cmentarz choleryczny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz