Początki Królewskiego Gimnazjum w Ełku sięgają 1472 roku, gdy powstała tu szkoła parafialna, która od 1546 roku działało jako szkoła łacińska przygotowująca do studiów w Królewcu. W 1587 roku zyskała rangę szkoły prowincjalnej, a w 1599 roku – książęcej, co podniosło jej prestiż. Mimo wojen i epidemii w XVII wieku placówka przetrwała, choć w czasie wojny siedmioletniej (1756–1763) musiała zawiesić działalność. Przełom nastąpił w 1813 roku, gdy dzięki rektorowi Wollnerowi została podniesiona do rangi Królewskiego Gimnazjum.
W XIX wieku (1801–1900) cieszyła się dużym znaczeniem – działały chóry i związki uczniów, a absolwenci tworzyli aktywne stowarzyszenia. W 1913 roku stała się gimnazjum reformowanym, w 1924 roku powróciła do profilu humanistycznego, a od 1931 roku nosiła imię Ernsta Moritza Arndta. Wyróżniała się tym, że obok łaciny i angielskiego nauczano w niej języka polskiego. W latach 30. XX wieku (czyli ok. 1930–1939) została podporządkowana ideologii nazistowskiej, a w 1937 roku przekształcono ją w Oberschule, czyli średnią szkołę ogólnokształcącą o uproszczonym programie, dostosowanym do potrzeb reżimu. W 1941 roku budynek zamieniono na lazaret Wehrmachtu. Ostatecznie 20 października 1944 roku szkoła zakończyła działalność.
Po wojnie, od 1945 roku, gmach dawnego Królewskiego Gimnazjum w Ełku nadal pełnił funkcje oświatowe – najpierw jako Liceum Pedagogiczne i Studium Nauczycielskie, a później, od 1971 roku, jako Technikum Chemiczno-Spożywcze. Obecnie mieści się tam Zespół Szkół nr 1 im. Jędrzeja Śniadeckiego.
KÖNIGLICHES GYMNASIUM ZU LYCK
.JPG)
.JPG)