W dniu 21 maja 1906 roku do rejestru handlowego wpisana została spółka handlowa „Grosskopf & Schulz – Stolarnia Budowlana Ortelsburg”. Jej właścicielami byli mistrz ciesielski Friedrich Grosskopf oraz mistrz stolarski Gustav Schulz, obaj pochodzący ze Szczytna. W kwietniu 1909 roku w berlińskiej prasie pisano, że firma Grosskopf & Schulz posiadała zakład zarówno w Berlinie, jak i w Szczytnie. W Szczytnie działał tartak oraz zakład prefabrykacji okien i drzwi, natomiast w Berlinie funkcjonowało przedsiębiorstwo budowlane, wykonujące także wszelkie prace stolarskie i ślusarskie związane z budową. W Szczytnie zatrudnionych było kilku czeladników stolarskich, którzy zarabiali około 15 marek tygodniowo. Pracowali tam również niewykwalifikowani robotnicy, zatrudnieni za bardzo niską płacę – m.in. przy obsłudze strugarek. Gotowe ramy okienne i drzwiowe były następnie przewożone wagonami do Berlina. Był to sprytny sposób na omijanie stawek płacowych obowiązujących w głębi Niemiec.
Firma znajdowała się naprzeciwko dworca kolejowego i sąsiadowała z młynem Richarda Andersa (dzisiejszą kaszarnią). 2 czerwca 1909 roku młyn Andersa uległ pożarowi, który dotknął również firmę należącą do Grosskopfa i Schulza.
Friedrich Grosskopf urodził się około 1860 roku. Początkowo był polskojęzycznym kaznodzieją gromadkarskim. W 1902 roku wydawał i redagował drukowane w Szczytnie pisma gromadkarzy – „Posła Ziemii”. Od 1912 roku wydawał również w Szczytnie dwujęzyczne pismo gromadkarskie – „Zionsbote”. W 1920 roku był jednym z trzech założycieli spółki Ortelsburger Zeitung Sp. z o.o., kontynuującej wydawanie najpopularniejszej szczycieńskiej gazety. Przed 1906 rokiem pełnił funkcję przewodniczącego Rady Miejskiej w Szczytnie. W 1906 roku dokonał rozłamu w gromadkarskim Wschodniopruskim Zrzeszeniu Modlitwy i założył własną, nowocześniejszą organizację działającą na terenie powiatu szczycieńskiego. Organizacja ta odeszła od języka polskiego i żarliwości religijnej. Jej członkowie zrezygnowali z rygorystycznych zasad dotyczących wyglądu zewnętrznego, unowocześnili nabożeństwa oraz wprowadzili chóry.
W 1903 roku F. Grosskopf na łamach „Pakajus Paslas” wzywał do bojkotu polskiego kandydata do Reichstagu – Zenona Lewandowskiego. W trakcie plebiscytu w 1920 roku mocno zaangażował się po stronie niemieckiej – m.in. organizował wiece dla rolników przybywających na targ w Szczytnie. F. Grosskopf zmarł w 1927 roku.
Pożar młyna zbożowego i tartaku R. Andersa.
2 czerwca 1909.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz