Nadrowo

Nadrowo założone zostało przez Prusa o imieniu Nadrowe. W latach trzydziestych lub czterdziestych XIV w. Nadrowe wraz z bratem Waplem otrzymał w okolicach Olsztynka dobra liczące 120 łanów (Waplewo 80 i Nadrowo 40). Nadrowo oficjalnie powstało w  1374 r.  i było majątkiem rycerskim a później szlacheckim. W drugiej połowie XIX w. wzniesiono tu pałac, który został spalony przez żołnierzy sowieckich po 1945 r. 

28 sierpnia 1914 r. na koloni Nadrowa zatrzymał się wraz ze swoim sztabem generał Samsonow, wówczas już praktycznie przegrany dowódca armii rosyjskiej w bitwie pod Tannenbergiem. Powyższe zdjęcie wykonane zostało 15 maja 1934 r. w trakcie objazdu po miejscach związanych z bitwą i prawdopodobnie przedstawia zabudowania, w których zatrzymał się Samsonow. Niemieccy żołnierze zwiedzali te miejsca w towarzystwie Aleksandra Noskova,  byłego carskiego generała i prawdopodobne sowieckiego szpiega. Noskov zbierał wówczas materiały do książki o Samsonowie i bitwie pod Tannenbergiem. Opublikował ją jeszcze w tym samym roku. 

Waplewo

Waplewo założone zostało przez Prusa Wapla.  W latach trzydziestych lub czterdziestych XIV w. Wapel wraz z bratem Nadrowe otrzymał w okolicach Olsztynka dobra liczące 120 łanów (Waplewo 80 i Nadrowo 40). W XV-XVI w. Waplewo należało do Golińskich i Szymanowskich. W 1579 r. obszar wsi wynosił 80 włók. Gospodarowało na nim 21 chłopów. W XVII w. Waplewo należało do rodziny Finckensteinów.

Kościół katolicki istniał tu przed 1525 r. W 1870 r, grożący zawaleniem drewniany kościół rozebrano i w latach 1870-1872 wzniesiono nową świątynię.

"Hiller Brücke". Nieistniejący już most na rzece Marózce to centralne miejsce w toczonej 28 sierpnia 1914 r. przez wojska niemieckie i rosyjskie bitwie. Pod Waplewem to Niemcy ponieśli klęskę. Jeden z obowiązkowych punktów w trakcie wycieczek śladami bitwy pod Tannenbergiem.

Cmentarz wojenny. Pochowano tu 433 niemieckich i 205 rosyjskich żołnierzy, którzy polegli 28 sierpnia 1914 r. w przegranej przez Niemców bitwie toczącej się pomiędzy Waplewem a jeziorem Mielno. Cmentarz oficjalnie otwarto 21 września 1919 r. 

Jeden z dwóch nagrobków z danymi poległych żołnierzy na tym cmentarzu znajduje się na grobie Maxa Junga, asystenta pocztowego ze Spychowa.

Drwęck - cmentarz wojenny

Drwęck (niem. Dröbnitz), powiat olsztyński, gmina Olsztynek.

Jeden z najciekawszych cmentarzy wojennych w regionie. Usytuowany w lesie, ok. 350 m na południe od wsi, na zboczu pagórka. Położony jest na ośmiu tarasach. Tarasy, mogiły i cały cmentarz ograniczone są kamieniem polnym.

Nie zachowała się kamienna tablica z inskrypcją:

„HIER STARBEN DEN HELDENTOD FÜR KÖNIG UND VATERLAND IN DER SCHLACHT BEI TANNENBERG AM 28. AUGUST 1914 VOM RES. INF. REG. NO 9”,

która znajdowała się po prawej stronie kamiennego muru i głównego krzyża. Po lewej stronie krzyża znajdował się również niezachowany pomnik.

Spoczywa tu 183 żołnierzy niemieckich, przeważnie z 9. Rezerwowego Pułku Piechoty (Res. Inf. Reg.), poległych 28 sierpnia 1914 r.

Cmentarz został odrestaurowany w 1993 r.

Dwa pierwsze zdjęcia pochodzą ze zabiorów Mieczysława Rawskiego. 

900 m na północny zachód od cmentarza znajduje się Czarci Jar.

W miejscu tym przed 1945 rokiem stała pamiątkowa tablica z następującą inskrypcją:

„Durch dieses Höllental warfen am 28.8.1914 todesmutige deutsche Soldaten die in vielfacher Übermacht anstürmenden Russen siegreich auf Hohenstein.”

(Tłumaczenie: „Przez tę diabelską dolinę śmiertelnie odważni niemieccy żołnierze odparli 28.8.1914 wielokrotnie liczniejszych nacierających Rosjan, odnosząc zwycięstwo pod Hohenstein.”)

Sudwa - cmentarz wojenny

Cmentarz wojenny w Sudwie znajduje się w pobliżu byłego pomnika bitwy pod Tannenbergiem. Pomiędzy cmentarzem a pomnikiem w trakcie II wojny światowej istniał obóz jeniecki Stalag I B Hohenstein. Życie w tym obozie straciło około 55 tysięcy jeńców.

Sztuka obozowa.