Tłok pieczętny - Sąd rozjemczy w Kałęczynie

Pieczątka (tłok pieczętny) - Sąd rozjemczy w Kałęczynie, powiat piski.

SCHEIDSAMT ZU KALLENZINNEN KREIS JOHANNISBURG

Odbicie lustrzane. 

Kantyna Leśna

Znajomy zwrócił mi niedawno uwagę, że na jednym z serwisów aukcyjnych znajduje się ciekawa pocztówka z błędnie zapisaną niemiecką nazwą Szczytna. To jedna z osób, które systematycznie przesyłają mi różne wypatrzone przez siebie oferty mogące mnie zainteresować. Takie kolekcje jak moja powstają również dzięki bezinteresownej pomocy różnych osób, choć doceniam także współpracę z wieloma partnerami handlowymi.

Wracając do pocztówki – przedstawia ona jedno z moich ulubionych miejsc, z którym jestem związany od wczesnego dzieciństwa. Chodzi o strzelnice, zbudowane jeszcze pod koniec XIX wieku, położone w lasach na południe od Szczytna, pomiędzy Rudką a Siódmiakiem. Na pocztówce widoczna jest działająca przy strzelnicach Kantyna Leśna (Wald Kantine). 

Przez pierwsze dziesięć lat swojego życia mieszkałem w kolonii Rudki, w domu położonym najbliżej tych strzelnic. Po raz pierwszy odwiedziłem je z tatą, zbierając orzechy laskowe. Po przeprowadzce do nowego domu nadal miałem (i mam) do nich blisko – mogę dotrzeć pieszo w około pół godziny. Pamiętam je jeszcze z czasów, gdy były użytkowane. Wówczas odwiedzało się je z wielką ostrożnością i lękiem – zawsze trzeba było sprawdzić, czy akurat nikt na nich nie strzela. 

Jako młody chłopak wybierałem się tam chociażby po pociski od nabojów od kałasznikowa, które wykorzystywałem jako groty do strzał. Można tam było znaleźć nawet całą amunicję – użytkownicy strzelnicy nie wylewali za kołnierz i nieraz coś zgubili. To miejsce przyciągało mnie jak magnes. Dziś, gdy strzelnice są już nieczynne i częściowo porośnięte lasem, wydają mi się jeszcze ciekawsze. Odwiedzam je przynajmniej kilka razy w roku.

Waldkantine bei Ortelsburg O.-Pr. Obieg: Ortelsburg, 30.05.1916.

Na rewersie pocztówki znajduje się odbita różowym tuszem pieczęć: Nur auf Sprache, nicht inhaltlich geprüft. (Sprawdzono tylko pod względem językowym, nie pod względem treści).

2 kwietnia 1905 roku poświęcono kościół w Spychowie

 

Puppen. Kirche und Pfarhaus.

Plany założenia parafii w Spychowie sięgały lat czterdziestych XIX wieku. Ostatecznie udało się ją utworzyć w 1898 roku. Nabożeństwa w Spychowie początkowo odprawiano w drewnianej szkole, a posługę pełnił duchowny pomocniczy z Rozóg.

Neogotycki kościół ewangelicki wzniesiono w latach 1903–1905 z okazji jubileuszu 200-lecia powstania państwa pruskiego. Uroczyste wyświęcenie świątyni odbyło się 2 kwietnia 1905 roku. Na wieży zawisły trzy dzwony, z których dwa zostały zarekwirowane na cele wojenne podczas I wojny światowej. Do 1945 roku nie udało się ich zastąpić. W 1910 roku wybudowano plebanię.

Pisząc o kościele w Spychowie, nie sposób pominąć jego trudnych powojennych losów. Świątynia stała się przykładem bezwzględnego przejęcia kościoła ewangelickiego przez społeczność katolicką. W 1979 roku, gdy pertraktacje dotyczące jego zakupu zakończyły się niepowodzeniem, miejscowi katolicy, przy czynnym udziale dwóch księży, samowolnie zajęli budynek. Doprowadziło to do ostrego konfliktu, który odbił się szerokim echem w prasie polskiej i niemieckiej. Katoliccy mieszkańcy Spychowa zignorowali nawet swojego biskupa, który zaapelował o wycofanie się z bezprawnie zajętej świątyni. Sprawę udało się uregulować dopiero w 1981 roku, kiedy podpisano umowę kupna-sprzedaży kościoła.

Drogeria - Max Pfemfert, Bartenstein

Firma Max Pfemfert – handel środkami farmaceutycznymi i towarami kolonialnymi w Bartoszycach, została zarejestrowana 2 października 1918 roku. M. Pfemfert był następcą Otto Rohda.

Drogerie M. Pfemfert vorm. Otto Rohde, Bartenstein.

Drogenhaus Pfemfert Bartenstein Ostpr.