1 kwietnia 1849 roku Antoni Gąsiorowski wydał w Szczytnie pierwszy numer „ Mazurskiego Kurka". To dwujęzyczne pismo było organem miejscowego klubu konstytucyjnego. Tygodnik ten, oprócz szerzenia idei demokratycznych, opowiadał się za odzyskaniem przez Polskę niepodległości oraz głosił potrzebę poprawy ciężkiego losu Mazurów. W „Kurku" zamieszczano informacje o historii Polski. W czerwcu 1849 roku Gąsiorowski przeniósł się do Pisza. Wydawany tam dalej „Kurek" uzyskał niewielką pomoc Ligi Polskiej, ale w jego szerszej dystrybucji przeszkadzał radykalizm pisma. Rozpaczliwe apele Gąsiorowskiego o ratowanie gazety spotkały się po stronie polskiej niemalże z całkowitym milczeniem. W 1850 roku w życiu Gąsiorowskiego nastąpił całkowity zwrot. Chcąc rozwieść się z żoną, przeszedł na ewangelicyzm i jednocześnie całkowicie zmienił swoje poglądy. Stał się gorliwym i konserwatywnym Prusakiem. Z wielką zaciekłością zaczął zwalczać wpływy polskie na Mazurach. Odnosił się również z wrogością do katolicyzmu, który rzekomo miał zagrażać Mazurom. Zapomniał przy tym, że jeszcze niedawno sam był gorliwym katolikiem i spotkał się w Szczytnie z tolerancją. Szkodził także swoim dawnym niemieckim współpracownikom ze środowisk demokratycznych – wydał ich oraz przechowywane przez siebie dokumenty klubu konstytucyjnego władzom. W efekcie Scheinert, prezes klubu, popełnił samobójstwo. W lutym 1850 roku Gąsiorowski wznowił w Piszu wydawanie „Kurka", który jednak już „piał na nową nutę”. Gąsiorowski był na Mazurach jednym z największych wydawców książek w języku polskim. Publikował podręczniki, książki religijne i kalendarze. W swojej działalności wydawniczej kierował się zarówno pasją, jak i chęcią zysku. Jego niewielka drukarnia nie miała jednak większych szans na niemieckojęzycznym rynku, opanowanym przez konkurencję. Dlatego chętnie wydawał niszową literaturę w języku polskim, a nawet książki katolickie. Był człowiekiem bardzo pracowitym, podejmującym niezliczone inicjatywy wydawnicze, ale także kłótliwym i mściwym, często nieprzebierającym w środkach w walce z przeciwnikami i konkurencją. Wikłał się w liczne zatargi, które nie sprzyjały rozwojowi jego firmy. Zmarł prawdopodobnie w Szczytnie w 1868 roku. Początek działalności Gąsiorowskiego przypadł na okres, w którym zaczynała się kształtować świadomość narodowa Mazurów. Jego aktywność miała jednak niewielki wpływ na ludność wiejską, dla której zarówno jego początkowe demokratyczne poglądy, jak i późniejsze agresywne promowanie pruskości były zbyt radykalne. Można powiedzieć, że jego rola polegała przede wszystkim na stworzeniu szeregu argumentów dla jego następców, którzy w drugiej połowie XIX wieku przystąpili do kształtowania świadomości narodowej Mazurów.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Paul Born przejął około 1897 roku interes (handel piwem) Adolfa Fuchsa. W tym samym roku zamieścił ogłoszenie, w którym informował o poszukiwaniu 2–3 kobiet do pracy przy myciu butelek. Jego działalność handlowa nie osiągnęła jednak większych rozmiarów.
.JPG)
Biskupiec, 28 marca. W środę w Sopocie zmarł były właściciel browaru, pan Friedrich Daum, założyciel obecnie doskonale prosperujących browarów w Biskupcu i Szczytnie, w wieku 63 lat.
W 1884 roku pan Daum nabył wówczas mały pruski browar ciemnego piwa w Biskupcu, który pomimo bardzo trudnych warunków potrafił rozwinąć tak skutecznie, że w krótkim czasie konieczne stały się różne większe przebudowy. Z dawnych budynków browaru prawdopodobnie nic już nie pozostało.
Z biegiem lat pan Daum założył również browar zamkowy w Szczytnie. Zarówno ten browar, jak i browar w Biskupcu osiągnęły dziś tak wysoki poziom, że należą do najlepiej wyposażonych browarów Prus Wschodnich i Zachodnich. Jeszcze kilka dni temu były celem wizyt wielu przedstawicieli branży, którzy oglądali te wzorcowe zakłady.
.jpg)
Nieśmiertelnik 151 Pułku Piechoty (2. Warmińskiego)
2. Ermländisches Infanterie-Regiment Nr. 151
Od 1912 roku pułk ten wchodził w skład XX Korpusu. Jego bataliony stacjonowały w Biskupcu i Mrągowie. Po osiągnięciu gotowości bojowej w sierpniu 1914 roku, pułk wszedł w skład 73. Brygady Piechoty. W momencie rozpoczęcia wojny liczył 3287 żołnierzy oraz 58-osobowy sztab.
.JPG)
.jpg)
.JPG)
