Kasyno

Kasyno oficerskie zostało wzniesione wraz z całym kompleksem szczycieńskich koszar w 1886 roku. Z zachowanych zdjęć wynika, że przed wojną był to świetnie wyposażony i dobrze urządzony gmach. Jego ściany zdobiły myśliwskie trofea. Budynek przetrwał wojnę i do końca PRL-u pełnił swoją rolę, chociaż z przedwojennego, ruchomego wyposażenia zapewne nic w nim nie zostało. W piwnicy znajdowała się kuchnia, a wyżej była m.in. sala jadalna oraz sala do organizacji imprez i spotkań. Na obiad mogli tu przychodzić również niemundurowi z miasta, z tym że obowiązywały ich nieznacznie wyższe ceny. Na górze były sale bilardowa, brydżowa oraz pomieszczenie, w którym mieściło się słynne, prowadzone przez Stanisława Gołotę koło filatelistyczne, do którego przychodziło wiele dzieci z miasta, nie tylko z rodzin milicyjnych. S. Gołota kierował w kasynie i w szkole sekcją kulturalno-oświatową, czyli czymś w rodzaju świetlicy. W szkole (milicyjnej) mówiło się: „Nie masz roboty, idź do Gołoty”. Podlegali mu instruktorzy prowadzący m.in. pracownię plastyczną. Życie w kasynie zaczynało się od godziny 14, a kończyło o 22.

W latach 80. kasyno było już w złym stanie. W związku z rozbudową szkoły zdecydowano się je również powiększyć. Problem w tym, że był to zabytek. Postanowiono więc po cichu je zdemolować. Zniszczono wówczas to, co pozostało z przedwojennego wystroju, między innymi dobrze zachowane boazerie. Gdy w sprawę wmieszał się konserwator zabytków, okazało się, że na renowację i rozbudowę budynku potrzebne są duże pieniądze. Rozbudowa została wstrzymana, a zrujnowany budynek straszy i szpeci miasto do dnia dzisiejszego. W latach 90. obok kasyna planowano umieścić muzeum policji i tradycji szkoły. Nic jednak ostatecznie z tego nie wyszło i tradycja szkoły, koszar i miasta rozpada się na naszych oczach.

Może ktoś z Państwa ma jakieś ciekawe wspomnienia związane z kasynem? Byłbym wdzięczny za ich przytoczenie. Szukam też związanych z tym miejscem przedmiotów.

Fragment pocztówki ze zbiorów M. Rawskiego. 

Pocztówka ze zbiorów M. Rawskiego.