Ten kawałek brzydkiej, zjadanej przez korozję cynkowej blaszki to najrzadszy pułkowy licznyj znak związany z bitwą pod Tannenbergiem. To prawdziwy rarytas kolekcjonerski.
Licznyj znak: 22 Niżegorodzki Pułk Piechoty / 22-й пехотный Нижегородский Её Им.
Liczne znaki to żetony wykonane najczęściej z blachy o różnych kształtach – kwadratowych, prostokątnych, okrągłych i innych. Najczęściej są płaskie, choć zdarzają się także wypukłe. Wykonywano je zazwyczaj z mosiądzu, ale również z cynku i żelaza. Czasem różniły się nawet w obrębie jednego pułku. Ich duża różnorodność sprawia, że stanowią wdzięczny temat kolekcjonerski.
Liczne znaki nie były nieśmiertelnikami. Służyły do „liczenia” żołnierzy carskiej armii przebywających poza koszarami. Żołnierz, który opuszczał koszary, miał obowiązek nosić licznyj znak w widocznym miejscu jako potwierdzenie legalności wyjścia.
Na obszarze bitwy pod Tannenbergiem (kotła) liczne znaki niektórych pułków lub brygad artylerii znajdowano całymi rotami, co świadczy o tym, że w trakcie bitwy nie zostały one wydane żołnierzom. Najczęściej – i również całymi rotami – odnajdywano liczne znaki 23. Niżowskiego Pułku Piechoty. Jednak w przypadku niektórych pułków znajdowano je jedynie w pojedynczych egzemplarzach, często w dużym oddaleniu od siebie, co może wskazywać, że niektórzy żołnierze mieli je przy sobie.
Odznaka pamiątkowa 22 Niżegorodzkiego Pułku Piechoty.
22. Niżegorodzki Pułk Piechoty Jej Imperatorskiej Wysokości Wielkiej Księżnej Wery Konstantynownej Romanowej został sformowany 25 czerwca 1700 roku za panowania cara Piotra I Wielkiego. 1 stycznia 1914 roku wchodził w skład 15. Korpusu Armijnego i stacjonował w Ostrołęce.
Więcej przedmiotów związanych z bitwą pod Tannenbergiem można obejrzeć do końca miesiąca w Muzeum Mazurskim w Szczytnie, gdzie trwa wystawa: „Tannenberg 1914. W 110. rocznicę wielkiej bitwy".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz