Szkoła Podstawowa nr 6 im. Orła Białego w Szczytnie mieści się przy ulicy Bohaterów Września 1939 roku 2. Idea jej budowy narodziła się na początku lat 80., kiedy liczba dzieci w Szczytnie znacząco wzrosła. We wrześniu 1983 roku, z inicjatywy emerytowanego oficera Wyższej Szkoły Milicji Obywatelskiej w Szczytnie, Gabriela Stanka, odbyło się pierwsze spotkanie organizacyjne w sprawie jej budowy. 23 grudnia został on wybrany przewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, a dwa lata później, w 1985 roku, wmurowano kamień węgielny pod nowy budynek. Jak zawsze w takim przypadku, na wmurowanie kamienia przybyli lokalni oficjele. Powiewały polskie flagi i grała lenpolwska orkiestra. Jednak w związku z pogarszającą się sytuacją gospodarczą kraju zabrakło pieniędzy na dokończenie inwestycji. Wówczas Gabriel Stanek zaczął robić wszystko, by budowę udało się zakończyć. Pisał w tej sprawie wiele pism i listów. Zorganizował loterię, druk cegiełek, prosił o wsparcie posłów, szczycieńskie zakłady pracy, a nawet górników, których informował, że dzieci w Szczytnie nie mają się gdzie uczyć. Obiecał im, że w zamian za wsparcie ich dzieci będą mogły w nowej szkole w wakacje, gdy przyjadą na Mazury, zamieszkać.
Na Placu Juranda ustawiono skarbonkę, do której wrzucano datki na szkołę. Znajdowała się na niej tarcza z napisem na białym tle: „Narodowy Czyn Pomocy Szkole”. Ludzie chętnie wrzucali pieniądze — nawet Niemcy nie szczędzili marek. Natomiast wyrostki marzyły, by dobrać się do znajdujących w skarbonce banknotów, i czasem im się to, za pomocą przyczepionej do drutu gumy do żucia „Donald”, udawało.
Prace wykończeniowe prowadzone były z dużym udziałem mieszkańców – rodzice oraz nauczyciele pomagali w przygotowaniach, porządkach i wyposażaniu klas. Budowa i wykańczanie szkoły przeciągnęły się aż do upadku PRL-u. Uroczyste otwarcie placówki nastąpiło 1 września 1991 roku, kiedy to zabrzmiał pierwszy dzwonek. Natomiast 12 listopada 1993 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia „Orła Białego”. W 2006 roku szkoła otrzymała własny sztandar.
Na Placu Juranda ustawiono skarbonkę, do której wrzucano datki na szkołę. Znajdowała się na niej tarcza z napisem na białym tle: „Narodowy Czyn Pomocy Szkole”. Ludzie chętnie wrzucali pieniądze — nawet Niemcy nie szczędzili marek. Natomiast wyrostki marzyły, by dobrać się do znajdujących w skarbonce banknotów, i czasem im się to, za pomocą przyczepionej do drutu gumy do żucia „Donald”, udawało.
Prace wykończeniowe prowadzone były z dużym udziałem mieszkańców – rodzice oraz nauczyciele pomagali w przygotowaniach, porządkach i wyposażaniu klas. Budowa i wykańczanie szkoły przeciągnęły się aż do upadku PRL-u. Uroczyste otwarcie placówki nastąpiło 1 września 1991 roku, kiedy to zabrzmiał pierwszy dzwonek. Natomiast 12 listopada 1993 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia „Orła Białego”. W 2006 roku szkoła otrzymała własny sztandar.
Skromna uroczystość w związku z podłączeniem transformatora(?). W środku Gabriel Stanek.
Wmurowanie kamienia węgielnego. Przemawia Gabriel Stanek
Wmurowanie kamienia węgielnego.
Wmurowanie kamienia węgielnego.
Wmurowanie kamienia węgielnego.
Wmurowanie kamienia węgielnego.
Wmurowanie kamienia węgielnego.
Skarbonka na Placu Juranda.
.jpg)
Polski Monopol Loteryjny do Pdpłk. obywatela Gabriela Stanka -Przewodniczącego Społecznego Komitetu Budowy Szkoły Podstawowej na osiedlu XXX-lecia [PRL-u] w Szczytnie. Rok 1984.
Budujemy Szkołę Podstawową w Szczytnie.
Narodowy Czyn Pomocy Szkole 1987.09.01 Szczytno.
Cegiełka: Społeczny Komitet Budowy Szkoły Podstawowej nr 4. Cegiełki te przygotowano w różnych rozmiarach, kolorach i nominalach. Według rodziny Gabriela Stanka były to cegiełki na budowę szkoły, której po otwarciu nadano numer 6. Wymaga to jednak jeszcze potwierdzenia.
Gabriel Stanek nie doczekał ukończenia budowy szkoły – zmarł 26 sierpnia 1988 roku. Po zmianie systemu zapomniano o nim. Stał się takim niechcianym „patronem”. Urodził się 3 marca 1923 roku w Warszawie. Po urodzeniu mieszkał w Łomiankach. W trakcie wojny był więziony na Pawiaku, w Oświęcimiu i Flossenbürgu. Po wojnie wrócił do Łomianek, a później przez jakiś czas mieszkał m.in. w Myślenicach. Nie wiadomo, kiedy dokładnie trafił do Szczytna. W szkole oficerskiej odpowiadał za planowanie zajęć. Jego pasją było majsterkowanie. Wspólnie z młodzieżą zbudował żaglówkę, którą pływał po Jeziorze Wałpusz. Stworzył też makietę Chaty Mazurskiej z Bartnej Strony. Był propagatorem krótkofalarstwa – prowadził z tego zajęcia dla młodzieży.
Gabriel Stanek w mundurze podpułkownika Milicji Obywatelskiej.
Skonstruowana przez Gabriela Stanka Żaglówka. Ośrodek policyjny nad Jeziorem Wałpusz.
Pogrzeb Gabryela Stanka odbył się w Kiełpinie koło Łomianek, gdzie został pochowany.
Jeżeli ktoś chciałby moją notatkę o szkole i Gabrielu Stanku uzupełnić lub poprawić, proszę o kontakt: witoldo125@tlen.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz