Lötzener Kanal

Rok 1941. 

Unikatowe zdjęcie holownika ciągnącego partie tratew* przez Lötzener Kanal (obecnie Kanał Łuczański). Holownik płynie w kierunku jeziora Kisajno. Przechodząc przez kanał, musiał pokonać kolejowy dwutorowy most obrotowy, następnie most zwodzony, tzw. składany, oraz drogowy most obrotowy. Przed nim jeszcze żelbetowy most obwodowy i kratownicowy most pierkunowski. Na zdjęciu holownik znajduje się na wysokości Kurhausu; po prawej widać stocznię Schulza i zacumowane przy niej jednostki na kanale. 

Kurhaus [dom zdrojowy] został zbudowany w 1926 roku. Okazały budynek posiadał salę widowiskową na 600 osób, restaurację, pokoje gościnne, sale klubowe oraz piękny ogród od strony kanału. Kurhaus spłonął w 1941 roku, ale jego mury stały jeszcze po wojnie.

Stocznia Hansa Schulza produkowała kutry rybackie, jachty, motorówki oraz bojery. Na zdjęciu widoczny jest dom Schulza, który przetrwał do dnia dzisiejszego.

Holownik ze zdjęcia ciągnie tratwy najprawdopodobniej z Rucianego do tartaku Teppera w Ogonkach (drugiego co do wielkości tartaku nad Wielkimi Jeziorami Mazurskimi). Jest wczesna wiosna, a kanał wypełniony jest dużą ilością wody. Drewno po obróbce w tartaku Teppera było wysyłane do Flensburga, Kilonii, Hamburga, Lubeki, Bremerhaven, Wilhelmshaven, Weimaru oraz do zakładów kolejowych w Neumünster w Holsztynie.

* Kloce drzewa okrągłego lub ciosanego, ułożone obok siebie celem spławienia drogą wodną, związane za pomocą lin, drutu, łyka czy poprzecznych belek, określa się nazwą „tafla”. Kilka tafli, połączonych ze sobą wzdłuż, określa się nazwą „pas”. Kilka pasów, połączonych ze sobą wszerz, tworzy tratwę. Tafle lub pasy spławiane oddzielnie również uważa się za tratwy. Kilka tratew transportowanych równocześnie i powierzonych jednej jednostce tworzy większy transport drewna.

Autor notatki: Krzysztof Stachowski