27 stycznia 1964 roku zmarła Lisbeth Henkel

Lisbeth Henkel była córką Josefa Rischewskiego, który przeniósł się do Wielbarka z Olsztyna. J. Rischewski i jego żona Marta mieli pięć córek oraz syna, który zginął tragicznie, tonąc w rzece Omulwi w dzieciństwie. W 1890 roku J. Rischewski, wspólnie ze swoim szwagrem Josefem Böhmem, zakupił od wdowy Ganswindt młyn i tartak położony nad Omulwią. W 1907 roku partnerstwo Rischewskiego i Böhma zakończyło się w niesprzyjającej atmosferze, co negatywnie wpłynęło na zdrowie Rischewskiego. W rezultacie zmarł on w 1908 roku. W 1910 roku stery nad firmą przejęła 24-letnia Lisbeth, która była drugą pod względem wieku córką Rischewskiego. Lisbeth energicznie przystąpiła do modernizacji zakładu. Kiedy wybuchła I wojna światowa, a w sierpniu 1914 roku do Wielbarka zbliżały się wojska carskie, rodzina Rischewskich zdecydowała się na ucieczkę. Po powrocie zastali spalony tartak, budynki gospodarcze i elektrownię. Młyn, który znajdował się po drugiej stronie rzeki, ocalał. W 1918 roku Lisbeth wyszła za mąż za Brunona Henkla, którego poznała za pośrednictwem czasopisma branżowego dla młynarzy. W 1933 roku jeden z działaczy NSDAP próbował przejąć majątek Rischewskich. Bruno Henkel zmarł w 1935 roku w wieku 60 lat. Po jego śmierci wdowa Lisbeth Henkel samodzielnie kierowała firmą aż do końca 1944 roku.

Willenberg zur Kriegszeit. Die zerstörte Schneidemühle.

Na zdjęciu dwie córki J. Rischewskiego. 

Verlag v. Karl Mucke, Willenberg. Obieg: 10.06.1915 r.

Elisabet Henkel z córką. Koniec sierpnia 1939 roku.  Zdjęcie wykonane przez niemieckiego żołnierza szykującego się w Wielbarku do ataku na Polskę. 

Ze zbiorów M. Rawskiego.